اولین مشاهدات تاریخی مکتوب پیرامون سیاه زخم متعلق به مصر و بین النهرین بوده و 5000 سال قبل از میلاد بر می گردد. یک بخش انجیل پیرامون علائم پنج گانه این بیماری 1491 قبل از میلاد مربوط می شود که در آن کشته شدن انبوهی از گله حیوانات در مصر گزارش شده است. علائم پنج گانه این بیماری نشان دهنده ی آن است که این بیماری چیزی جز سیاه زخم نیست. نشانه ششم ان درهمان کتاب در مورد شیوع سیاه زخم در جوامع انسانی بوده است. توصیف این سیاه زخم ها در انسان ها و حیوانات در ادبیات کهن هند وها، رومیان و یونان باستان مشاهده شده است.باسیلوس آنتراسیس عامل بیماری سیاه زخم و از جنس باسیلوس می باشد. این باکتری گرم مثبت، هوازی و اسپور دار است. سیاه زخم یکی از باکتری های مشترک بین انسان و دام بوده است و پتانسیل استفاده در جنگ های بیولوژیک را دارا می باشد. باکتری جز خانواده باسیلوس می باشد.
